| Sie sind hier: START → OPERA → Werke | 
 |
| Werke: | |
| Stücknummer: | |
| Permanente URL: |
1455 Brixinae «dominica Reminiscere»
Praenotanda
Dies: 2a martii (dominica secunda in Quadragesima [Reminiscere]) 1455 Brixinae.
Sec. Koch CT I 7 p.137: Sermo 169.
Mss: V2 74va-75vb; D 103v-104v (n.1-6).
Edd: p 96r-96v; b 511-512 (n.2,8-15; 2,21-3,3; 3,9-4,3; 4,12-32; 5,39-50; 7,1-21).
Divisio: Auctor thema (Mt 17,5) ex evangelio diei "secundum ecclesiam Romanam" sumptum (Mt 17,1-9) ponit (n.1).
1o Lectionem evangelicam subtiliter peragit, per multa testimonia Jesum Christum Filium Dei dilectum esse ostendens (n. 2-6).
2o Lectiones evangelicas totius hebdomadae (Mt 15,21-28; Jo 8,21-29; Mt 23,1-12; Mt 20,17-28; Lc 16,19-31; Mt 21,33-46; Lc 15, 11-32) ad hoc confirmandum adhibet (n.7-9).
| 1 | | «Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi | fol.Cod. Vat. Lat. 1245 fol.74va | ||
bene complacui; ipsum audite .» Matthaei 17o et | ||||
| in evangelio secundum ecclesiam Romanam. | ||||
| Verba ista etiam audita sunt tempore quo | ||||
| 5 | Christus baptizabatur, et ut dicitur Matthaei 3o, | |||
| vox de caelo erat quae audiebatur. Sed necesse | ||||
| est quod hic et ibi intelligamus vocem fuisse Pa- | ||||
| tris quae in nube loquebatur, etiam si angelus | ||||
| nuntiasset vocem, puta si in nube angelus et in | ||||
| 10 | angelo misso mittens Pater, ut loquitur Rabbi | |||
| Moyses Deum in manu angeli omnia facere. | ||||
| 2 | Jesus est transfiguratus in monte Tabor, intel- | |||
| ligo per se ipsum. Nam ipse habuit potestatem ani- | ||||
| mae suae, neque Jesus neque facies eius neque ve- | ||||
| stis dimisit naturam, sed manente substantia prima | ||||
| 5 | seu natura priori, figura mutata est, ut ait Lucas | |||
| faciem fuisse mutatam. Unde Paulus etiam sic in- | ||||
| tellexit gloriam, scilicet quasi manente natura cu- | ||||
| piamus supervestiri. Intelligo spiritum Jesu, quan- | ||||
| do voluit, claritatem communicasse corpori et per | ||||
| 10 | corpus vestimentis, sicut lumen in lucerna, si foret | |||
| vivum, quantum vellet claritatis communicaret cir- | ||||
| cumdanti, et quando et quotiens, sicut laetitia ani- | ||||
| mae diffunditur per corpus et exhilarescit facies. | ||||
| Laeti angeli sic in resurrectione apparuerunt sicut | ||||
| 15 | in transfiguratione Christus. | |||
| Unde ex hoc intelligimus quod haec transfi- | ||||
| guratio facta fuit propter discipulos eo modo, | ||||
| quo ipsi capere poterant et exspectare transfi- | ||||
| gurationem ad similitudinem civium caelestium. | ||||
| 20 | Sed non est nisi transfiguratio, et figura corpus | |||
| requirit. «Deus» autem «spiritus est». Ideo per- | ||||
| ducta non <est> visio apostolorum usque ad fi- | ||||
| liationem, quia Filius Dei, qui est ‹splendor Pa- | ||||
| tris›, non potuisset videri, cum sit invisibilis et | ||||
| 25 | interminus. Sed infinitum sive | interminum non | fol.Cod. Vat. Lat. 1245 fol.74vb | ||
| videtur in hoc mundo. Propterea vox Patris au- | ||||
| dita est: «Hic est Filius meus» etc., ut sic Jesus se | ||||
| omni possibili modo suis dilectissimis manife- | ||||
| staret, scilicet quantum in visu capere poterant | ||||
| 30 | et ultra visum quantum auditu. Nam licet visus | |||
| sit certior, tamen invisibilia fide, quae per audi- | ||||
| tum est, capiuntur. Quando enim transfiguratio- | ||||
| nem illam apostoli viderunt, quae erat ultra per- | ||||
| fectionem quae in hoc mundo reperitur, citius | ||||
| 35 | crediderunt voci in nube, scilicet quod Jesus es- | |||
| set Filius Dei Patris, non ut ceteri homines, qui | ||||
| filii sunt Patris propter intellectum, quem quis- | ||||
| que ab eo immediate habet, ob quem homo est, | ||||
| sed ut Filius, in quo Pater totam posuit sui ipsius | ||||
| 40 | complacentiam. | |||
| 3 | Et in hoc considera, quo modo Pater creator | |||
| habet in omni creatura sua, cum sit eius creatura, | ||||
| quandam complacentiam. Vidit enim «cuncta | ||||
| quae fecerat, et erant bona valde». Quantum | ||||
| 5 | enim creaturae participant esse ut sint, tantum | |||
| enim de bono participant, cum bonum sit esse. | ||||
| Magis igitur complacet natura rationalis, quia | ||||
| plus de esse participat; nam eius esse complicat | ||||
| omne aliud. Unde illam complacentiam volens | ||||
| 10 | exprimere, aiebat ‹delicias suas esse cum filiis | |||
| hominum›. Deliciatur enim in anima hominis, | ||||
| sicut intellectus deliciatur, quando visionem su- | ||||
| am in rationibus quas facit explicat. | ||||
| Sed si foret natura aliqua adeo perfecta quod | ||||
| 15 | maioris perfectionis esse non posset, tunc in illa | |||
| Pater talem haberet complacentiam quod magis | ||||
| Pater complacere non posset et sibi ipsi in ea | ||||
| complaceret. Sic Christus fuit dilectus Filius qui | ||||
| complacuit Patri bene. Omnia alia quae placent | ||||
| 20 | Patri non sic placent, quin possent plus placere, | |||
| cum nullum omnium sit infinite perfectum, et | ||||
| inter ipsum et Deum posset cadere perfectior | ||||
| creatura, quantum est ex parte creantis, cuius | ||||
| potentia non terminatur in finito. | ||||
| 25 | Unde, cum Jesus sit, in quo Pater sibi ipsi | |||
| complacuit, ut ait evangelium: «In quo mihi | ||||
| bene complacui», Jesajae 42o: «Ecce servus | ||||
| meus, suscipiam eum, complacuit sibi in eo ani- | ||||
| ma mea», tunc Jesus est ultimum potentiae. | ||||
| 30 | Nam summa perfectio operis, quae est totalis | |||
| explicatio potentiae artificis, illa est, in qua | ar- | fol.Cod. Vat. Lat. 1245 fol.75ra | |||
| tifex in se ipso habet complacentiam, sicut pater | ||||
| sibi ipsi complacet in dilecto filio, cum omne id, | ||||
| quod filius in se grati habet, a patre habeat. Pater | ||||
| 35 | in dilectione optimi filii, quem ut filium diligit, | |||
| sibi ipsi complacet. Non enim nisi se in filio | ||||
| quasi «claritas solis» in suo splendore suam cla- | ||||
| ritatem sibi gratissimam intueretur. |