| Sie sind hier: START → OPERA → Werke | 
 |
| Werke: | |
| Stücknummer: | |
| Permanente URL: |
1455 Brixinae in die sanctae Katharinae in synodo
Praenotanda
Dies:25a nov. (dies s. Katharinae) 1455 Brixinae in synodo (v. Koch CT I 7, p. 153; G. Bickell Synodi Brixinenses saeculi XV [Innsbruck 1880] 39-46).
Sec. Koch ib.: Sermo 203
Mss: V2 121va-123ra; D 318r-319v.
Edd: p 122r; b 559 (n. 15,7-15).
Divisio: Exordium et thema: Interpretatio allegorica lectionis Io 6,5-13: De cibatione spirituali praedicationis (n. 1).
Pars 1: Quod non lingua aliena, sed proprio intellectu, immo ex sapientia divina infusa loqui vivificet (n. 2-4). Exemplum Philippi (n. 5) et Andreae (n. 6).
Pars 2: Iesum esse qui distribuat panem vitae per praedicatores (n. 7-11).
Nota: Interpretatio allegorica altera (n. 12-16).
| 1 | | «Unde ememus panes, ut manducent | fol.121va, 121vb | ||
hii ?» Ex evangelio dominicae. | ||||
| Fateor, fratres, ad pontificem spectare, | ||||
| quod habeat, unde reficiat eos, qui etiam in | ||||
| 5 | maxima multitudine ad eum veniunt. Sed | |||
| Christus nomine eorum praesulum interro- | ||||
| gare videtur Philippum: «Unde ememus pa- | ||||
| nes?» Qui non habent panem in domo, ne- | ||||
| cesse est ut emant. Qui enim panem habent, | ||||
| 10 | sunt qui ‹de thesauro suo proferunt nova et | |||
| vetera›. Qui non habent, non de suo sed de | ||||
| alieno thesauro emunt, ut proferant. | ||||
| 2 | Sic apostolus distinguit praedicatores in | |||
| eos, qui sensu suo in ecclesia loquuntur, et | ||||
| eos, qui lingua loquuntur. Nam qui sensu | ||||
| suo loquuntur quinque verba, plus instruunt | ||||
| 5 | quam qui decem milia verba loquuntur in | |||
| lingua, ut Paulus de se Corinthiis testatur. | ||||
| Unde loqui suo sensu est ex intellectu | ||||
| proprio proferre verbum vitae. Illud instruit | ||||
| et cibat; cum gustu enim saporoso emittitur | ||||
| 10 | et recipitur. Dulcedo etenim atque suavitas, | |||
| quam sentit proferens in suo intellectu, pro- | ||||
| lationi verborum conectitur, ut cum avidi- | ||||
| tate capiatur. Et ob hoc viva vox, scilicet | ||||
| quae ex intellectu docentis foris emittitur, | ||||
| 15 | docet, quia imprimitur mediante salsa laten- | |||
| tis energiae. Sed qui aliena lingua loquitur, | ||||
| non aedificat, quia vox illius non est viva, | ||||
| cum ei desit spiritus intelligentiae. | ||||
| 3 | Arbitror autem in ecclesia vivam vocem | |||
| non solum illam esse, quae animata est spi- | ||||
| ritu humanae intelligentiae, sed spiritu divi- | ||||
| nae sapientiae. De quo dicitur, quod ‹cibat | ||||
| 5 | pane vitae et intellectus et potat aqua sapien- | |||
| tiae›. Hoc autem interest inter unum spiri- | ||||
| tum et alium; nam spiritus sapientiae est spi- | ||||
| ritus sapidae scientiae, qui est spiritus, quo | ||||
| zelum habens secundum scientiam movetur. | ||||
| 10 | Quem non potest habere nisi ille, qui ‹gu- | |||
| stavit et vidit, quoniam suavis est Dominus›. | ||||
| Et est spiritus Christi, de quo scriptum est: | ||||
| «Zelus domus tuae comedit me.» In quo eie- | ||||
| cit ementes et vendentes de templo. Et | ||||
| 15 | illum non capit mundus iste, sicut nix non | |||
| capit calorem, sed dissolvitur, priusquam ca- | ||||
| pere possit. | ||||
| 4 | Unde vox viva spiritu sapientiae est elo- | |||
| quium ignitum. Immo vehementer necesse | ||||
| est, ut sit ignitum, si voluerit seminator | ||||
| Christum sequi, qui aiebat: «Veni ignem mit- | ||||
| 5 | tere in terram; quid volo nisi ut | ardeat.» | fol.122ra | ||
| Vox igitur viva spiritu sapientiae, quasi ignis | ||||
| frigidos atque nigros incendit et convertit | ||||
| carbones, ita ignorantes inflammat. Sed nos | ||||
| peccatores, qui tali voce caremus et loqui- | ||||
| 10 | mur verba aliorum scribentium, qui ad li- | |||
| quidum non intelligimus, propterea non | ||||
| proficimus, cum vox mortua non inspiret | ||||
| vitam aut resuscitet mortuos sive peccatores. | ||||
| 5 | Philippus, qui respondit ad quaestionem, | |||
| dicit esse impossibile, quod multitudo refici | ||||
| possit ex empto pane; nam panes ducento- | ||||
| rum denariorum multitudini non sufficerent. | ||||
| 5 | Neque Philippus, qui os lampadis interpre- | |||
| tatur, aliud dicere debuit quam quod impos- | ||||
| sibile sit multitudinem pasci ex empto pane. | ||||
| Intelligo emptum panem illum, qui pecuniae | ||||
| comparatur sive substantiae huius mundi. | ||||
| 10 | Unde omnis acquisita scientia, quae ac- | |||
| quiritur emendo ab aliis, quantumcumque | ||||
| etiam pro ipsa exponatur, non sufficit ad | ||||
| verum animae pabulum, sed oportet, ut sit | ||||
| infusa a Deo, qui aiebat ad prophetam: | ||||
| 15 | «Aperi os tuum, et ego implebo illud.» Im- | |||
| pletur igitur luce, quae a Deo procedit, os, | ||||
| ut sit os lampadis in se lucem continentis. | ||||
| Quare habens scientiam infusam Philippus | ||||
| recte dicitur. |