| Sie sind hier: START → OPERA → Werke | 
 |
| Werke: | |
| Stücknummer: | |
| Permanente URL: |
Brixinae 1457 die Annuntiationis
Praenotanda
Dies: 25a martii 1457 Brixinae.
Sec. Koch CT I 7, p.184: Sermo 271.
Mss: V2 235ra-238vb; L 259r-265v.
Edd: p 175v-176v; b 657-658 (n.4,20-7,31; 14,1-15,3; 15,6-17,17; 29,1-30,25); CT I 2-5, 118-157 = Koch (n.1-35).
Divisio: (Numeri sec. Koch)
Exordium: Nonnulla de ordine sermonis, de festo, de modo praedicandi Nicolai (n.1-3).
Prima pars:
Expositio continua Io 4,1-42 (n.4-33).
Secunda pars:
Expositio miraculi Nm 20,8 (n.34-35).
Finis: Laudatio virginis matris Iesu (n.36).
| 1 | | «Loquimini ad petram coram eis, et dabit vo- | fol.235ra | ||
bis aquas »; Numeri 20o et in officio missae diei. | ||||
| Dicemus aliquid de hoc miraculo, prius tamen | ||||
| de evangelio. Nam «petra erat Christus» qui est | ||||
| 5 | salvator mundi. Qui quomodo dedit aquas, ha- | |||
| betur in evangelio nostro. De quo dixerunt Sa- | ||||
| maritani: «Ipsi enim audivimus et scimus, quia | ||||
| vere hic est salvator mundi»; Iohannis 4o et in | ||||
| evangelio huius feriae. | ||||
| 2 | Solet communiter teneri, quod Christus in ea | |||
| die mortuus est in cruce, in qua ‹in Virginis | ||||
| utero conceptus›, atque quod hic dies sit dies | ||||
| creationis saeculi. Scimus Christum mortuum in | ||||
| 5 | feria sexta post aequinoctium, uti hodie est sexta | |||
| feria in qua festum Annuntiationis. Unde qui- | ||||
| dam maximam devotionem hodie ostendunt, | ||||
| quasi sit vera dies mortis Christi et nostrae red- | ||||
| emptionis, et illos dignum est nos imitari. | ||||
| 3 | Evangelium diei huius recepi, quia saepe de | |||
| festo audistis. Est enim evangelium hoc plenum | ||||
| pretiosissimis revelationibus digne in summa fe- | ||||
| stivitate recitandis; et quod principaliter est con- | ||||
| 5 | siderandum in ipso, est quomodo doctrina | |||
| Christi est spiritalis, quem intellectum mundus | ||||
| non capit. | ||||
| Quidam solent murmurare, quasi aliquotiens | ||||
| vobis simplicibus praedicem res altas nimis, sicut | ||||
| 10 | et discipuli hic mirabantur, quod mulieri Chri- | |||
| stus de tam altis loquebatur. Si illi attenderent, | ||||
| quomodo Christus mulierculae peccatrici et Sa- | ||||
| maritanae, quae sola ipsum audivit, secretissima | ||||
| atque profundissima utiliter revelavit, mihi par- | ||||
| 15 | cerent. Pluribus enim loquor, inter quos speran- | |||
| dum est aliquos illi mulierculae capaciores re- | ||||
| periri. . | ||||
| 4 | Videamus textum: ‹Christus reliquerat Iudae- | |||
| am ex causa, quam recitat Evangelista, et abiit in | ||||
| Galilaeam. Oportebat autem eum transire per | ||||
| mediam Samariam.› Intelligo: etsi via deposcebat | ||||
| 5 | hoc iter, tamen quia Filium oportebat esse in his | |||
| quae Patris erant, ideo per mediam Samariam ibat, | ||||
| ut haec quae in evangelio continentur, fierent. | ||||
| ‹Venit ergo Iesus in civitatem Samariae quae | ||||
| dicitur Sychar.› Samaria: custodia Dei, Sychar: | ||||
| 10 | | paenitentia; nam in paenitentia exsistens custo- | fol.235rb | ||
| diam facit, ne Deum perdat. | ||||
| ‹Iuxta praedium quod dedit Iacob filio suo | ||||
| Ioseph. Erat autem ibi fons Iacob.› Omnia fuere | ||||
| praeordinata divinitus ad ea quae sequuntur, sci- | ||||
| 15 | licet: ‹Iesus fatigatus ex itinere sedebat sic super | |||
| fontem.› Hoc, scilicet Iesum fatigatum ex itinere, | ||||
| ostendit ipsum verum hominem, qui grave cor- | ||||
| pus circumferebat prout alii homines, et non | ||||
| phantasticum sicut haeretici quidam dixerunt. | ||||
| 20 | Sedebat super fontem Iacob ibi requiem | |||
| quaerens; nam sapientia quae in omnibus requi- | ||||
| em quaerit, in Iacob inhabitat, scilicet in fideli | ||||
| vitiorum supplantatore. Sedebat super fontem | ||||
| exspectans, ut aquam elementalem petenti daret | ||||
| 25 | aquam animae salutarem. | |||
| 5 | ‹Hora autem erat quasi sexta›, scilicet meridi- | |||
| es, quando incalescit aër. Sexta hora exponitur | ||||
| per sanctum Augustinum, quasi dies sit totum | ||||
| tempus mundi huius ab ipsius mundi ortu usque | ||||
| 5 | ad eius occasum, cuius diei horas distinguit per | |||
| notabiliores immutationes in mundo factas. Pos- | ||||
| set quis facere coniecturam aliam, scilicet in me- | ||||
| dio illius diei apparuisse Christum in fervore so- | ||||
| lis; et cum sol in sacris litteris etiam nominetur | ||||
| 10 | spiritus, non inepte possumus intelligere diffe- | |||
| rentiam spiritus ex horis, ut alius sit spiritus qua- | ||||
| si infantilis, alius puerilis, alius ut adolescentis, | ||||
| alius iuvenilis, alius ut proficientis, alius ut per- | ||||
| fecti seu virilis, quemadmodum Paulus distin- | ||||
| 15 | guere videtur, qui dicit se parvulum fuisse, quia | |||
| sapiebat ut parvulus, et postea virum, quando | ||||
| sapiebat ut vir, scilicet quomodo imperfectum | ||||
| praecedit et evacuatur imperfectio veniente | ||||
| perfectione. | ||||
| 20 | Erat autem quasi sexta hora illius diei mundi, | |||
| scilicet quando sol pervenit ad maximam altitu- | ||||
| dinem in Christo Iesu, qui «sol iustitiae» fuit ple- | ||||
| nitudo spiritus lucis illuminantis omnem homi- | ||||
| nem; semper igitur haec hora convenit Christo. | ||||
| 25 | Sed hic exprimitur propterea, quia ponitur eum | |||
| ex itinere fatigatum; ut causam dicat, exprimit | ||||
| ipsum usque ad horam sextam itinerasse. |