e-mailinfo
Sie sind hier: START → OPERA → Werke
Werke:
Stücknummer:
Permanente URL:
Bibl. An. +1 +3 +5 Cod. Cus. 220

blank blank
Praenotanda
Dies: 19a aprilis (dies Parasceves) 1443 Treveris.
Sec. Koch CT I 7, p.61: Sermo 21.
Cf. quae ad sermonem superiorem praenotavimus.
Mss: C 88r-89v; V1 63rb-65rb: Jesus – deponitur etc. (v. infra n.1 lin.1-n.12 lin.49); U2 89v-90r: Jesus- iude etc. (v. infra n.1 lin.1-n.6 lin.5).
Edd: p 40v-41r; b 411-412.
Divisio: Exordium et dispositio (n.1-2).
Pars 1: Quo modo Jesus sit Salvator (n.3).
Pars 2: Quae sit illa magna vox (n.4).
pars 3: Quae Evangelia de passione Christi enarrant, in septem partes dividuntur (n.5-12).
Adnotationes (n.13).
1 | «Jesus autem emissa magna voce exspiravit» fol.88r
Marci <15>. 
Primo de memoria passionis Christi intro- 
ductio, quo modo ad quattuor utilis sit: «ad tria 
5vitia principalia repellenda, ad tribulationem et 
paenitentiam mitigandam, ad tristitiam inordi- 
natam repellendam et ad poenam purgatorii di- 
minuendam». . 
‹Mortificatur <caro> ex memoria amaritu- 
10dinis passionis, ex paupertate “concupiscentia 
oculorum”, ex vilificatione Christi “superbia vi- 
tae”›. Ex hiis patet, qui sunt ‹inimici crucis 
Christi›. 
Secundo passio Christi est ‹salsa insipidae 
15paenitentia› etc. 
Tertium <dico> per exemplum, quo modo 
frater ex meditatione passionis liberatus a tristi- 
tia etc. 
Nam hic est satisfactio pro omnibus etc. – 
20Oremus etc. 
2«Jesus autem» etc. 
Tria per ordinem dicturus. In themate de- 
signantur, , 
primo quidem: Quo modo Jesus est ille 
5qui ‹magnam vocem› etc., hoc est «Salvator»? 
secundo: Quae est illa ‹magna vox›, quae 
gradatim «emissa» est, ut finaliter a Deo 
«magna» fieret, quod eius emissio fuerit ‹ex- 
spiratio›? ? 
10tertio: Quo modo «exspiravit»? 
Primae partes erunt breviores atque utiles 
multum; tertia erit prolixior. In prima parte 
intellectum tuum in fide christiana elevabo; in 
secunda rationem illuminabo; in tertia sensuali- 
15tatem mortificabo. 
3PARS PRIMA 
3Quo modo Jesus sit Salvator 
3Primo quidem in nomine «Jesus» intellec- 
tum in fide elevabo. Nam non est opus, ut aliud 
intellegas, si salvari quaeris, nisi ut credas, 
quoniam «hic est Salvator», hoc est Jesus. 
5Paulus: «Oportet accedentem credere» etc. 
Omnium hominum est una sententia ani- 
mam nostram esse immortalem, atque hominem, 
etiamsi temporaliter moriatur, resurrecturum. 
Est omnium hominum alia sententia vitam 
10nostram ex ‹fonte vitae› esse, scilicet ex Deo, 
in quo omnia vita, quoniam nihil temporale ex 
se etc. 
Est omnium ‹hominum ratione vigentium› 
sententia nihil perpetuum ex temporaliter ortis 
15nisi per unionem ad immortale. Quoniam autem 
Deus est, qui ‹solum immortalitatem inhabitat›, 
solus ille homo immortalis est, qui Deo unitus 
est. 
Hic autem homo in sua perfectione summa 
20totius humanae naturae complicat virtutem, cum 
non sit nisi una humanitas integra in quolibet, 
perfectissima in divinitatem personaliter partici- 
pante. Hic igitur homo omnium est Salvator, 
qui sibi, sicut natura, ita et <fide> formata caritate 
25uniuntur. 
Nec hoc quidem sensum habentes Judaei 
aut gentiles negare possunt. Omnes enim media- 
torem pro unione sua cum Deo necessarium affir- 
mant. . 
30In hoc autem excaecati sunt, quoniam non 
credunt Jesum hunc esse. Nos autem christiani 
ipsum Jesum passum Christum esse affirmamus, 
in quo salutem quaerimus etc. Non enim possi- 
bile est hominem Deo non hypostatice unitum ea 
35opera fecisse quoad sensibilem apprehensionem, 
tam clara ratione viguisse, tam superexcellenti 
intellectuali claruisse doctrina. Quo modo pote- 
rat ille non esse Deo unitus, qui cum homo esset, 
egit ut Deus, et cum esset Deus, egit ut homo? 
40Dionysius et Hilarius etc. 
Habemus igitur Salvatorem, qui est media- 
tor ‹omnia adimplens›, ‹primogenitus creatura- 
rum› etc. 
De hoc plura.